آهنربای دائمی ماده ای است که می تواند میدان مغناطیسی خود را بدون تأثیر خارجی ایجاد کند. آنها از مواد مغناطیسی ساخته شده اند و میدان مغناطیسی پایدار خود را تولید می کنند. ویژگی کلیدی یکآهنربای دائمیتوانایی آن برای حفظ مغناطیس پس از مغناطیسی شدن است. این برخلاف آهنرباهای موقت است که با حذف میدان مغناطیسی خارجی مغناطیس خود را از دست می دهند. آهنرباهای دائمی در طیف گسترده ای از کاربردها، از وسایل خانگی ساده مانند آهنرباهای یخچال و قطب نما گرفته تا کاربردهای پیچیده تر در موتورهای الکتریکی، ژنراتورها و دستگاه های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) استفاده می شوند. استحکام آهنربای دائمی به موادی که از آن ساخته شده است بستگی دارد، مواد رایج شامل آهن، نیکل، کبالت و آلیاژهای فلزی خاکی کمیاب است. به عنوان مثال، آهنربای نئودیمیم یک آهنربای دائمی است که از آلیاژی از نئودیمیم، آهن و بور ساخته شده است و قوی ترین نوع آهنربای دائمی موجود است.